Niech Zmartwychwstanie Pańskie, które niesie odrodzenie duchowe
napełni Was pokojem i radością
oraz da siłę w pokonywaniu trudów codziennego życia wiernego Jezusowi.

Ksiądz Proboszcz Damian WOJTYCZKA
Ksiądz Arkadiusz RZĄSA
Ksiądz Marcin ZAWOJAK
Ksiądz Senior Ludwik KIERAS
Ksiądz Senior Piotr PŁONKA

WIELKI CZWARTEK 14 IV 2022

16.00 - MSZA ŚWIĘTA DLA DZIECI
18.00 - MSZA ŚWIĘTA WIECZERZY PAŃSKIEJ

WIELKI PIĄTEK 15 IV 2022

18.00 - LITURGIA MĘKI PAŃSKIEJ

WIELKA SOBOTA 16 IV 2022

20.00 - LITURGIA WIGILII PASCHALNEJ

Jak co roku w Wielką Sobotę zostanie przeprowadzona zbiórka „Darów Świątecznego Stołu” dla najbardziej potrzebujących Rodzin, aby godnie mogły przeżyć Święta Zmartwychwstania Pańskiego. Dary będzie można składać w kościele od godz. 6.00 – 15.00. Jeżeli w naszym otoczeniu znajdują się osoby potrzebujące pomocy, prosimy zgłosić je w kancelarii parafialnej do Wielkiego Czwartku (można również zgłosić rodziny z Ukrainy uciekające przed wojną, podając oczywiście adres przebywania w naszej parafii i ich opiekuna).

Akcję koordynuje: Stowarzyszenie Rodzin Katolickich i Zespół Caritas.

8.04.2022r. zapraszamy na Drogę Krzyżową Ulicami naszego Miasta. Wyruszymy bezpośrednio po Mszy św. o godz. 17.00 czyli około godziny 17.45 sprzed krzyża misyjnego. Dzieci muszą znajdować się pod opieką dorosłych. Przypominamy, że na tę Drogę Krzyżową zabieramy: krzyże domowe, świece i śpiewniki. Prosimy o zapalenie zniczy na trasie Drogi Krzyżowej. Uczestników prosimy o stosowanie się do zaleceń służb porządkowych na trasie przemarszu procesji.

Trasa prowadzić będzie od kościoła ulicami: Ks. Knosały - Brzechwy - Śródmiejska – Plac Jana Pawła II - Ks. Knosały - Sadowa - Krzywa - Czwartaków - Broncla – 27 Stycznia - Danielecka - Pankiewicza - Szylera - 27 Stycznia - Pisalskiego – Krzywa - Podchorążych – Plac Letochów - Św. Wojciecha - do kościoła.

„EUCHARYSTIA DAJE ŻYCIE – POSŁANI W POKOJU CHRYSTUSA”

3.IV.2022 – V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
MSZE ŚW. sobota g.18.00, niedziela 6.00, 8.00, 10.00, 12.00, 16.00, 18.00, 20.00
15.00 – Gorzkie Żale

4.IV.2022 - PONIEDZIAŁEK
6.30 – Msza Św.
7.00 – NAUKA REKOLEKCYJNA OGÓLNA
7.30 – Msza Św.
10.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ
18.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ
19.15 – NAUKA STANOWA DLA MĘŻCZYZN
- SPOWIEDŹ MĘŻCZYZN

5.IV.2022 – WTOREK
6.30 – Msza Św.
7.00 – NAUKA REKOLEKCYJNA OGÓLNA
7.30 – Msza Św.
10.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ
18.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ
19.15 – NAUKA STANOWA DLA KOBIET
- SPOWIEDŹ KOBIET

6.IV.2022 – ŚRODA
6.30 – Msza Św.
7.00 – NAUKA REKOLEKCYJNA OGÓLNA
7.30 – Msza Św.
10.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ
18.00 – MSZA ŚW. Z NAUKĄ OGÓLNĄ NA ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI
19.15 – NAUKA STANOWA DLA MŁODZIEŻY
- SPOWIEDŹ MŁODZIEŻY

UAKTUALNIENIE: IV RDK 2022 ze względów pogodowych została przeniesiona na 9 kwietnia 2022r.

Stowarzyszenie Rodzin Katolickich z Radzionkowa i Klub Turystyki Rowerowej z Orzecha organizują w sobotę 2.04.2022r. IV Rowerową Drogę Krzyżową. Zapisy od 14 do 25 marca 2022r. osobiście w kancelarii parafialnej w Radzionkowie lub w Orzechu. 

Trasa: Radzionków - Orzech   - 34km. Każda stacja w innej parafii.

Informacje: tel. 507 341 716  lub  728 429 185.

Gorzkie Żale

- Niedziela godz. 15.00

Droga Krzyżowa w Wielki Piątek

- o godzinie 9.00 – Droga Krzyżowa dla Dorosłych i Młodzieży

- o godzinie 10.30 – Droga Krzyżowa dla Dzieci

Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami

Wieczernik szkołą braterstwa misyjnego

Bracia i siostry!

W II niedzielę Wielkiego Postu Kościół w Polsce przeżywa Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. W tym roku obchodzimy go pod hasłem „Wieczernik szkołą braterstwa misyjnego”. Pielgrzymujemy duchowo do Wieczernika w Jerozolimie, tu bowiem Chrystus zgromadził swych uczniów przed swą męką i ustanowił sakrament kapłaństwa i Eucharystii. W murach Wieczernika wybrzmiało Jego przykazanie miłości: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 34-35). Tutaj też Pan, po swoim zmartwychwstaniu, ofiarował młodemu Kościołowi sakrament pokuty i pojednania. Z Wieczernika wyszli pełnić swą misję, napełnieni Duchem Świętym, Apostołowie.

Wieczernik jest szkołą miłości braterskiej, bezinteresownej, czystej, zdolnej do zapominania o sobie i daru z siebie. Ten, kto z wiarą uczestniczy w tajemnicy Wieczernika, uczy się od Chrystusa kochać bliźnich, wprowadzać w ludzką rzeczywistość pokój i Bożą radość. Jak z Wieczernika, tak i z każdej Mszy św., wychodzimy z odnowionym postanowieniem, by miłować, nie tylko bliskich i przyjaciół, ale także dalekich i nieprzyjaciół. Eucharystia wychowuje nas do braterstwa, solidarności z ubogimi i potrzebującymi wsparcia. W niej Chrystus daje nam siłę do tego, byśmy przychodzili z pomocą „tym, którzy się źle mają” (Łk 5, 31), którzy cierpią z powodu osamotnienia i odrzucenia przez innych.

Misje w duchu braterstwa

Nasi misjonarze, umocnieni Eucharystią, wychowani w szkole Wieczernika ofiarnie posługują na misjach. Głoszą Ewangelię, dzieląc się swą wiarą oraz potwierdzając ją czynami miłości bliźniego, solidarności i ochoczej pomocy ubogim, chorym i słabym. Także teraz, w czasach pandemii, trwają na placówkach misyjnych, by służyć i umacniać w nadziei rodziny, starców, młodzież i dzieci.

Jesteśmy wraz z nimi, otaczając ich modlitwami, nie tylko dzisiaj, w Dniu Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami, ale w ciągu całego roku. O tę modlitwę oni gorąco nas proszą. Jest ona zwłaszcza potrzebna tam, gdzie panuje zamęt i niepokój, gdzie życie naszych misjonarek i misjonarzy jest w niebezpieczeństwie, gdzie misjonarze muszą zmagać się z wielkimi przeciwnościami, prześladowaniem, nędzą i różnymi niedostatkami.

Nasza modlitwa za misje uświadamia całemu Kościołowi, że są one dziełem Bożym, nie ludzkim. Stąd wzywamy Bożej pomocy i błogosławieństwa dla wszystkich przedsięwzięć misyjnych oraz prosimy Chrystusa, by strzegł misjonarzy od zła i zachował ich w swej łasce.

Nasza odpowiedzialność za misje

Dziś jednoczymy się w modlitwie z 1800 misjonarkami i misjonarzami z Polski, głoszącymi orędzie ewangeliczne w 99 krajach misyjnych.

II Niedziela Wielkiego Postu „ad gentes” przypomina o naszej odpowiedzialności za misje w świecie. Na mocy chrztu św. jesteśmy misjonarzami i wszystkim nam Chrystus powierzył mandat misyjny (RMis 77). Nawet jeśli nie wyjeżdżamy do krajów misyjnych, jesteśmy misjonarzami.

Oprócz modlitwy i ofiarowania Panu Bogu cierpień i trudów życiowych w intencji misji, możemy wspierać misjonarzy finansowo i materialnie. Posługują oni w młodych Kościołach, które zwykle są w najbiedniejszych krajach świata i dla realizacji swej misji potrzebują środków.

Eucharystia skłania nas także do dzielenia się tym, co posiadamy z naszymi siostrami i braćmi na misjach, uboższymi od nas, i misjonarzami. Dzięki naszej ofiarności prowadzą oni dzieła charytatywne, opiekuńcze, medyczne oraz edukacyjne. Pomóżmy dziś misjonarkom i misjonarzom przekazując ofiary do puszek. Dzieło Pomocy „Ad Gentes”, które w imieniu Kościoła w Polsce pomaga misjom, w ubiegłym roku zrealizowało 104 projekty o wartości ponad 122 300 euro i wsparło misjonarzy dotacjami na sumę prawie 2 mln zł. Dołączmy do grona Darczyńców misji poprzez ofiary na jego konto, a także wysyłając sms-a na numer 72032 o treści „Misje”. Więcej informacji o sposobach pomagania misjom znajdziemy na stronach www.misje.pl i www.adgentes.misje.pl.

Słowo wdzięczności

Mam sposobność, aby wyrazić wdzięczność wszystkim darczyńcom misji: wiernym świeckim, kapłanom i osobom życia konsekrowanego. Dziękuję za waszą troskę o misje ad gentes. Życzę wam, aby zaangażowanie misyjne wniosło w wasze życie wiele radości i wszelkiego dobra; by obfitowało łaską i błogosławieństwem. Jednocześnie proszę, abyście, na wzór Sługi Bożej Pauliny Jaricot, nie ustawali w modlitwach i ofiarności na rzecz misji. Niech ona, w roku swej beatyfikacji, będzie dla was natchnieniem do wszelkich dobrych czynów na rzecz misji.

Proszę osoby chore i seniorów, tych wszystkich, którzy dźwigają krzyż osamotnienia, cierpień duchowych i fizycznych, aby jednocząc się z krzyżem Chrystusa ofiarowywali je w intencjach misji. Stając w cieniu krzyża, pamiętajcie o misjonarkach i misjonarzach.

Zwracam się z prośbą do dzieci i młodzieży zaangażowanej w wolontariat misyjny, aby wzrastali w pragnieniu poznawania świata misji i odkrywania piękna bycia misjonarzami Chrystusa, zwłaszcza wśród rówieśników. Serdecznie zachęcam dzieci i młodzież ze szkół podstawowych do wzięcia udziału w ogólnopolskim Konkursie „Mój szkolny kolega z misji”, prowadzonym przez Dzieło Pomocy „Ad Gentes”. W tym roku uczniowie szkół podstawowych w Polsce przyczyniają się do budowy szkoły podstawowej w Figuil, w Kamerunie, prowadzonej przez ojców oblatów Maryi Niepokalanej.

Wszystkich was, siostry i bracia, zachęcam do modlitwy o nowe powołania misyjne, gdyż Kościół bardzo potrzebuje serc, które poświęcą się ewangelizacji i służbie ubogim. Prośmy Chrystusa, by nie zabrakło Kościołowi świętych, mądrych i ofiarnych głosicieli Ewangelii!

Zapewniając o modlitwie i wdzięczności za pomoc misjom, wszystkim z serca błogosławię: w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

† Jan Piotrowski

Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji

BPKEP / Warszawa

Drodzy Diecezjanie!

1. Za naszą wschodnią granicą trwa regularna wojna. Nauka społeczna Kościoła jednoznacznie potępia okrucieństwo wojny. Wojna jest nieszczęściem i nigdy nie jest odpowiednim sposobem rozwiązywania problemów międzynarodowych; nigdy nim nie była i nigdy nie będzie, ponieważ rodzi nowe, jeszcze poważniejsze konflikty. Gdy wybucha wojna, staje się ona ryzykiem, od którego nie ma odwrotu, bezsensowną rzezią, niszczącą teraźniejszość i zagrażającą przyszłości ludzi: Przez pokój nic nie ginie, przez wojnę można utracić wszystko. W ostatecznym rozrachunku wojna jest klęską wszelkiego autentycznego humanizmu, zawsze jest porażką ludzkości.

Media przynoszą nam z Ukrainy obrazy zniszczeń materialnych; kryją się za nimi zniszczenia tkanki społecznej, życia całego społeczeństwa i tworzących je rodzin. To właśnie one cierpią najbardziej, kiedy rozdzielone szukają bezpieczeństwa
także w naszym kraju. Polska jako ojczyzna solidarności przyjmuje uchodźców wojennych, przede wszystkim kobiety i dzieci oraz osoby starsze. Ten gest naszej powszechnej gościnności dostrzegł papież Franciszek, który w minioną środę podczas audiencji generalnej powiedział: „Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. Wy, jako pierwsi, wsparliście Ukrainę, otwierając swoje granice, swoje serca i drzwi swoich domów dla Ukraińców uciekających przed wojną. Hojnie ofiarujecie im wszystko, czego potrzebują, by mogli żyć godnie, pomimo dramatu obecnej chwili. Jestem Wam głęboko wdzięczny i z serca Wam błogosławię!”

Bracia i Siostry!

2. Jako pasterz Kościoła katowickiego jestem wam również głęboko wdzięczny zarówno za pomoc już udzieloną, jak i deklarowaną. Struktury naszej archidiecezji i jej parafii są otwarte na przyjęcie uchodźców. W Domu św. Marcina, prowadzonym przez archidiecezjalną Caritas, i w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach zostały uruchomione punkty recepcyjne; punkty pierwszego kontaktu, w których uchodźcy wojenni otrzymują podstawową pomoc i mogą bezpieczne skorzystać z miejsca i czasu wytchnienia przed dotarciem do punktu docelowego.Na rzecz uchodźców skutecznie działają struktury państwa i samorządów, służba zdrowia i służby mundurowe, harcerze i liczni wolontariusze, wielka rodzina pomagających.

Bracia i Siostry!

Nasza pomoc udzielana uchodźcom nie wyczerpuje się w pomocy materialnej, trzeba im wsparcia duchowego, doświadczenia życzliwości, przyjęcia i akceptacji. Należymy do jednej ludzkiej rodziny oraz do wspólnoty ochrzczonych w różnych siostrzanych Kościołach i modlimy się do naszego wspólnego Ojca w niebie. Warto więc pamiętać, jak wiele nas łączy i wspólnie z uchodźcami modlić się o pokój, nadal ofiarując w tej intencji post i modlitwę. Proszę chorych i cierpiących, by ofiarowali swój ból, samotność i cierpienie w tej najważniejszej dziś intencji.

3. Kiedy w 1963 r. ludzkość stanęła na progu wojny nuklearnej, papież pokoju Jan XXIII napisał w encyklice Pacem in terris (Pokój na ziemi), skierowanej do „wszystkich ludzi dobrej woli”, że osiągnięcie pokoju nie będzie możliwe bez „całkowitego rozbrojenia”, które dokonuje się w „sercach ludzkich” (por. PT 113). To duchowe rozbrojenie serc jawi się jako podstawowe zadanie chrześcijańskie właśnie teraz, właśnie dziś, kiedy na progu Wielkiego Postu apostoł Paweł woła: „W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem”, zaś Kościół zaprasza nas do korzystania z sakramentu pokuty i pojednania, jako że konieczna jest Boża pomoc i łaska.

Niech troska o pokój ludzi pojednanych z Bogiem objawia się dziś w materialnej i duchowej pomocy ofiarom wojny, w wytrwałej modlitwie o pokój i w poszerzaniu własnym zaangażowaniem przestrzeni pokoju, w odbieraniu wojnie zawłaszczonego terytorium serca.

Niech wyraża się to wielkopostnym procesem oczyszczania serca na trzech płaszczyznach: posiadania, używania i panowania. Te trzy słowa to inne imiona wielkopostnych uczynków miłosierdzia: postu, jałmużny i modlitwy, do których zachęca swoich uczniów nasz Zbawiciel. Pierwszy uczynek wzywa do powstrzymania się od szeroko pojętej konsumpcji, drugi i trzeci do pomnożenia pozytywnego działania.

Mobilizuje nas do tego również papieska intencja Apostolstwa Modlitwy na marzec bieżącego roku. Papież Franciszek wzywa: „Módlmy się, abyśmy my, chrześcijanie, w obliczu nowych wyzwań bioetycznych wspierali ochronę życia modlitwą i działaniami społecznymi”.

Nowym wyzwaniem jest dzisiaj ta śmiercionośna wojna za naszą wschodnią granicą. Jesteśmy więc wezwani, aby wspierać ochronę życia obywateli Ukrainy modlitwą i działaniami społecznymi. W suplikacjach wołajmy wytrwale o pokój i chrońmy życie uchodźców wojennych, każdy na miarę swoich możliwości, na miarę swego serca.

Drodzy Diecezjanie!

Modlę się o błogosławiony dla nas wszystkich czas Wielkiego Postu, czas pamiętania o tym, że „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. W tym czasie pojednajcie się z Bogiem i bliźnimi, pamiętając, że w każdej Eucharystii zmartwychwstały Pan obdarza nam pokojem. To w Jego imię jesteśmy „posłani w pokoju Chrystusa”: w świat wojny jako słudzy i apostołowie pokoju.

Z serca wszystkim błogosławię: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita Katowicki

Katowice, 04 marca 2022 r., w święto św. Kazimierza Królewicza

Drogi ks. Mariuszu w dniu Twoich urodzin chcemy Ci życzyć dużo zdrowia, szczęścia, pomyślności i Błogosławieństwa Bożego. Jesteśmy Ci wdzięczni, że wziąłeś sobie do serca słowa św. Jana Pawła II i każdego dnia oddajesz się dla naszej wspólnoty parafialnej: "Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi." "Jak można kochać Boga który jest niewidzialny, nie kochając człowieka który jest obok nas." Dziękujemy Ci za każdy uśmiech i za każde słowa pokrzepiające i napominające, niech Matka Kapłanów wyprasza Ci u Boga wszelkie potrzebne łaski do dalszej pracy duszpasterskiej. Życzymy Ci na dalsze lata życia wiele życzliwości i miłości ze strony wszystkich, których spotykasz na swojej drodze. Wszystkiego dobrego!

Życzą Parafianie

"Jeśli chcesz znaleźć źródło,
musisz iść do góry, pod prąd.
Gdzie jesteś źródło?
Cisza.
Dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś
tajemnicę twego początku." - św. Jan Paweł II